رابطه بین سبک های رهبری مربیان و انگیزش پیشرفت جودوکاران نخبه ایران

سبک رهبری مربیان و انگیزش از عوامل موفقیت هر تیم ورزشی است. هدف از این تحقیق تعیین رابطه سبک های رهبری مربیان و انگیزش پیشرفت جودوکاران نخبه ایران بود که با روش تحقیق توصیفی- همبستگی و به صورت میدانی اجرا شد. جامعه آماری این تحقیق را کلیه جودوکاران لیگ برتر جودو ایران تشکیل می دادند. که بر اساس جدول حجم نمونه گیری مورگان؛ نمونه آماری برابر با 125 جودوکار در نظر گرفته شد. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های اطلاعات فردی، مقیاس رهبری ورزش(0.95=?) و پرسشنامه ورزش گرایی(0.90=?) استفاده شد . برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی، و در راستای تعیین ارتباط از رگرسیون چند متغیره استفاده گردید. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین سبک های رهبری مربیان و انگیزش پیشرفت رابطه معنی داری وجود دارد(0.05>p). همچنین یافتههای تحقیق رابطه مثبت و معنی داری بین سبک های رهبری دموکراتیک، یازخورد مثبت وحمایت اجتماعی با انگیزش پیشرفت را نشان داد(0.05>p) ، ولی بین سبک های رهبری آموزش و تمرین، و استبدادی با انگیزش پیشرفت ارتباط معنی داری مشاهده نشد(0.05p). در بین ویژگیهای دموگرافیک، سن، وضعیت تأهل، وضعیت شغلی، سابقه عضویت در باشگاه، سابقه قهرمانی و حضور در تیم با انگیزش پیشرفت رابطه معنی داری داشت(0.05>p). به طور کلی سبک های رهبری مربیان عاملی مهم و پیش بینی کننده در انگیزش پیشرفت ورزشکاران است.